Christen Gemeenten van God

[139]

 

 

 

Inzameling [139]

(Uitgave 1.0)

De inzameling is de offerande die het Loofhuttenfeest inluidt. Deze is door God ingesteld en bevat een aantal inzettingen, die de Christen moet kennen. De volgorde van de drie offerandes is geregeld. Het artikel gaat in op het Feest der Inzameling, de heffing en belasting op Verzoendag, volle maan, Pinksteren, Bazuinenfeest, oordeel van Satan, taak na de opstanding, training in Gods leger.

 

Christian Churches of God

P.O. Box 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Copyright ã 1994. 1995, 1996 Wade Cox)

Dit artikel mag kosteloos gekopieerd en verspreid worden, mits het in zijn geheel weergegeven wordt, zonder veranderingen of weglatingen. De naam van de uitgever en het kopijrecht moeten vermeld zijn. Geen betaling mag verlangd worden van hen die de kopieën ontvangen. Korte aanhalingen zijn toegestaan in recensies en overzichten zonder het kopijrecht te schenden.

Dit artikel is te verkrijgen van het Wereld Wijde Web pagina:
http://www.logon.org and http://www.ccg.org

 

Inzameling [139]

Er zijn drie feestperioden. Het Feest der Inzameling is het derde om voor het aangezicht des Heren te verschijnen, en wordt het Loofhuttenfeest genoemd (Exodus 23:14-16; 34:22-23; Leviticus 23:33-44).

Leviticus 23:33-44 33 En de HERE sprak tot Mozes: 34 Spreek tot de Israëlieten: Op de vijftiende dag van deze zevende maand begint het Loofhuttenfeest voor de HERE, zeven dagen lang. 35 Op de eerste dag zal er een heilige samenkomst zijn; generlei slaafse arbeid zult gij verrichten. 36 Zeven dagen zult gij de HERE een vuuroffer brengen; op de achtste dag zult gij een heilige samenkomst hebben en de HERE een vuuroffer brengen; het is een feest, generlei slaafse arbeid zult gij verrichten. 37 Dit zijn de feesttijden des HEREN, waarop gij heilige samenkomsten zult uitroepen, om de HERE een vuuroffer te brengen: brandoffer en spijsoffer, slachtoffer en plengoffers, naar het voorschrift voor iedere dag, 38 behalve de sabbatten des HEREN en behalve de gaven en al de gelofteoffers en al de vrijwillige offers, die gij de HERE geven wilt. 39 Doch op de vijftiende dag van de zevende maand, wanneer gij de opbrengst van uw land inzamelt, zult gij zeven dagen het feest des Heren vieren; op de eerste dag zal er rust zijn en op de achtste dag zal er rust zijn. 40 Op de eerste dag zult gij vruchten van sierlijke bomen nemen, takken van palmen en twijgen van loofbomen en van beekwilgen, en gij zult vrolijk zijn voor het aangezicht van de HERE, uw God, zeven dagen lang. 41 Gij zult het als een feest des HEREN vieren zeven dagen in het jaar, een altoosdurende inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult gij het vieren. 42 In loofhutten zult gij wonen zeven dagen; allen die in Israël geboren zijn, zullen in loofhutten wonen, 43 opdat uw geslachten weten, dat Ik de Israëlieten in hutten heb doen wonen, toen Ik hen uit het land Egypte leidde: Ik ben de HERE, uw God. 44 Zo maakte Mozes de feesttijden des HEREN aan de Israëlieten bekend. (NBG)

Hier ziet men dat Israël de opdracht kreeg om gedurende het hele feest in loofhutten te wonen. Deze bestonden oorspronkelijk uit takken, maar later werd een soort tentenkamp georganiseerd, mogelijk om het milieu minder te belasten door de schaalvergroting. Hosea (Hosea 12:10) noemt het feit dat Israël tijdens deze periode in tenten woonde en dat zij weer in tenten zouden wonen als tijdens het feest.

Hosea 12:10 Maar Ik ben de HERE, uw God, van het land Egypte af. Ik zal u weer doen wonen in tenten als in de dagen der samenkomst. (NBG)

Het wonen in loofhutten werd opnieuw bevestigd tijdens het herstel onder Nehemia.

Nehemia 8:14-17 14 En op de tweede dag kwamen de familiehoofden van het gehele volk, de priesters en de Levieten bij de schriftgeleerde Ezra bijeen, en wel om de woorden der wet te onderzoeken. 15 Toen vonden zij in de wet, die de HERE door de dienst van Mozes gegeven had, geschreven, dat de Israëlieten op het feest in de zevende maand in loofhutten zouden wonen 16 en dat zij een bevel zouden uitvaardigen en laten omroepen in al hun steden en in Jeruzalem van deze inhoud: Trekt uit naar het gebergte en brengt het loof van de olijfboom, van de olijfwilg, van de mirt, van palmen, van loofbomen, om loofhutten te maken, zoals geschreven staat. 17 Het volk trok uit en zij haalden het loof en maakten zich loofhutten, ieder op zijn dak, en in hun hoven en in de voorhoven van het huis Gods en op het plein van de Waterpoort en op het plein van de Efraïmpoort. (NBG)

De achtergrond om in tenten of loofhutten te wonen moest het gevoel van Israëls afhankelijkheid van God versterken, toen zij vreemdelingen waren in de woestijn. De wederoprichting aller dingen zal een andere uittocht tot gevolg hebben, net zoals Israël die had uit Egypte. Hoe deze zal zijn is beschreven in Jesaja 66:18-23. Deze uittocht zal groter zijn dan de eerste uittocht en zal die eerste exodus van zijn plaats verdringen. Dat is de reden waarom de tijdelijke verblijfplaatsen gebruikt worden tijdens het Loofhuttenfeest. Het feest is een beeld van die laatste fase onder Messias voor het Millennium regerend vanuit Jeruzalem. Alleen op de Laatste Grote Dag zijn volgens Gods wet geen tenten meer benodigd. Dat komt omdat de Laatste Grote Dag de uiteindelijke wederoprichting en de verzoening met God uitbeeldt. Wonen in een tijdelijk verblijf is voor het Feest geboden.

Leviticus 23 behandelt elk van de oogstfeesten in de juiste volgorde, eindigende met het Loofhuttenfeest en de Laatste Grote Dag, daarbij uitleggend wat de volgorde van de oogsten is. De Inzameling was de laatste oogst. Wij zullen, in deze volgorde, ook zien dat er slechts drie collectes voor elk jaar bevolen zijn. Het is een dwaling om meer dan drie collectes te hebben.

Het heffing die op Verzoendag ingenomen wordt is een belasting. Het artikel Verzoening [138] bespreekt deze hele heffing en de belasting die geheven wordt, en waarom het een dwaling is, om op Verzoendag enige collecte te houden. Het is in wezen een belediging van Jezus Christus en kritiek op het offer van Jezus Christus. Christus zal de tempelbelasting opnieuw invoeren wanneer hij in Sion staat. Hij zal het echter niet eerder invoeren, dan wanneer hij in Sion staat.

Het houden van zeven collectes per jaar op elke Heilige Dag of, nog erger, wekelijks, is in strijd met de Schriften. Het gaat lijnrecht tegen het gebod in van Jezus Christus als de Engel des Verbonds.

Op de vijftiende dag van de zevende maand is het volle maan. Vaak vinden de feesten volgens de Joodse kalender plaats, waarbij de maan één of twee dagen van volle maan af is. Het gebod dat het vaststellen van de feesten aangeeft, is uitdrukkelijk verbonden met de Nieuwe Maan, en niet volgens het Joodse systeem om de molad van Tishri te berekenen. Leviticus 23:33-35 zegt:

Leviticus 23:33-35 33 En de HERE sprak tot Mozes: 34 Spreek tot de Israëlieten: Op de vijftiende dag van deze zevende maand begint het Loofhuttenfeest voor de HERE, zeven dagen lang. 35 Op de eerste dag zal er een heilige samenkomst zijn; generlei slaafse arbeid zult gij verrichten. (NBG)

Het feest is een beeld van ons, waarbij wij uittrekken uit de wereldse ordening. Christus voerde ons uit Egypte naar Israël. Dat was een tastbaar teken van een toekomstige verlossing. Hij heeft ons eenmaal uitgeleid, en hij gaat ons weer uitleiden, geestelijk en fysiek. De eerste van de eerstelingen was, zoals u weet, Jezus Christus, en het beweegoffer, gebracht tijdens het Pascha, vertegenwoordigde Jezus Christus als de eerste der eerstelingen.

Pinksteren is ONZE oogst - niet het Loofhuttenfeest. Onze oogst begon tijdens Pinksteren en gaat nog steeds door. Dit moest met Pinksteren zijn, omdat al onze mensen, de uitverkorenen, sinds 30 CE geoogst worden, te beginnen met de dood van Jezus Christus, en door de eeuwen heen tot de dag van vandaag.

Op Pinksteren 30 CE werd ons de Heilige Geest gegeven. Deze was het onderpand voor de eerstelingen van onze roeping en ons geloof. Zij die slapen in het stof behoren tot die eerstelingen. Daarom is het onjuist om het Loofhuttenfeest te zien als onze oogst. Wij worden al sinds Pinksteren geoogst. Wij zullen met Christus zijn, wanneer hij wederkomt. Maar er moet een groot werk gedaan worden en wij zullen deel nemen aan de oogst in die periode. Daarom wordt tijdens Bazuinenfeest geen collecte gehouden of op Verzoendag. Dit komt omdat het niets met ons te maken heeft. Iedere daad op Bazuinenfeest of Verzoendag is louter en alleen door de behoudende genade van Jezus Christus op gezag van God. Wij hebben hier niets mee te doen. Hij komt om ons te behouden. Het is niet iets dat wij persoonlijk oogsten of voor werken. Het wordt gedaan om ons te behouden en te beschermen. Daarom is er niets voor ons om te offeren, behalve ons zelf.

Daarom wordt Bazuinenfeest niet opgenoemd als inzameling en daarom is er geen op Verzoendag. Het is feitelijk verboden om op Verzoendag een inzameling te houden, waarbij de ene meer geeft dan de ander. De uitverkorenen in de andere Gemeenten hadden dit moeten begrijpen en deze voorstelling van zaken hebben moeten onderzoeken en zich daarbij afvragen: Waarom doen wij dit, terwijl dit juist verboden is? Niemand mag meer of minder geven dan de ander. Het is een bijzondere heffing. De dwaling sloop binnen omdat de uitverkorenen niet de waarheid volgden. Zij volgden liever mensen.

Deze oogst, de Inzameling, is het beeld van de vestiging van een nieuw tijdperk - de blauwdruk van het duizendjarig rijk van vrede en gerechtigheid. Wij zullen in staat zijn om de planeet te besturen in rechtvaardigheid en recht. Wij zullen een oogst voortbrengen, die mogelijk Juda eerder had kunnen doen, wanneer hij eerder zijn plaats ingenomen had. Zo’n veronderstelling werpt echter een ander probleem op, omdat toch alles gebeurt volgens de alwetendheid en aanwijzingen van God. Mensen worden op gezette tijden geroepen om een specifieke taak uit te voeren. Wie kan zeggen waarom door de tijden heen er slechts een gering aantal uitverkorenen geweest is? Wie kan zeggen, waarom juist die mensen op die plaats moesten zijn, die het verstaan en ernaar handelen, terwijl de meeste mensen het niet begrijpen? Waarom is het zo klein? Wie weet, wat God doet? Wat wij moeten doen is werken en de wet getrouw gehoorzamen en de geestelijke betekenis ervan begrijpen. God roept een ieder op het meest geschikte moment in Zijn heilsplan. Daarom sprak Christus in gelijkenissen en daarom worden de geheimenissen Gods onder leiding geopenbaard worden (zie het artikel De Geheimenissen Gods [131]). De Joden volgen naar eigen zeggen de wet, maar zij begrijpen niet de geestelijke betekenis ervan. Daarom verstikken zij de wet in het moeras van hun tradities.

Wij zullen nu bestuderen waarom dit offer der inzameling gebracht moest worden op de eerste avond van het Loofhuttenfeest. Het is een beeld van de derde grote oogst. In Exodus 23:17-19 staat dat:

Exodus 23:17-19 17 Drie malen des jaars zullen al uwe mannen voor het aangezicht des Heeren HEEREN verschijnen. 18 Gij zult het bloed mijns offers met geen gedeesemde broden offeren; ook zal het vette mijns feestes tot op den morgen niet vernachten. 19 De eerstelingen der eerste vruchten uws lands zult gij in het huis des HEEREN, uws Gods, brengen. Gij zult een bokje niet koken in de melk zijner moeder. (SV)

De NBG vertaling geeft dit als volgt weer:

Exodus 23:17-19 17 Driemaal in het jaar zullen al uw mannen voor het aangezicht van de Here HERE verschijnen.

18 Gij zult het bloed van mijn slachtoffer niet met iets gezuurds offeren, noch zal het vet van mijn feestoffer de nacht overblijven tot de morgen. 19 Het beste der eerstelingen van uw bodem zult gij in het huis van de HERE, uw God brengen. Gij zult een geitebokje niet koken in de melk van zijn moeder. (NBG)

Het hele vers wordt hier aangehaald, omdat Gij zult een geitebokje niet koken in de melk van zijn moeder helemaal verbonden is met vers 19; het staat daar niet zonder reden. Het verwijst naar een maaltijd volgens oosters religieus gebruik, op één lijn te plaatsten met de Babylonische Mysterie religies. Het heeft niets te maken met het vermengen van melk en vlees. Er werden ook offers gekookt. Maar het koken van een bokje in de melk van zijn moeder zou in die tijd de betekenis hebben van een offer volgens de riten van de Mysterie religies en is daarom afgoderij. Het was daarom verboden en wordt hier in de tekst vermeld om dit duidelijk te maken.

Er is nog een verschil in vertaling hier in de tekst. De ene vertaling spreekt van een feest en de andere van een feestoffer. De Engelse King James Vertaling zegt offer. Het heeft te maken met wat offer is en wat feest is. Het woord voor feest in Strong’s Hebrew Dictionary (SHD 2282) is khawg, wat of feest of slachtoffer betekent. Young’s concordantie plaatst het onder offer, zoals het ook in de King James staat. De betekenis van de tekst is zo dan ook onduidelijk. De Soncino legt het begrip in de commentaren uit. De tekst verwijst zowel naar het vet van het Pascha lam (Rashbam) als naar de offers van de pelgrims op de feesten (Abraham ibn Ezra). Rashi is van mening dat de offers niet de hele nacht van het altaar verwijderd mogen blijven (Soncino).

Om deze tekst te begrijpen, moet eerst gezien worden wanneer de Inzameling zal zijn en het doel ervan. Het doel wordt duidelijk vanuit de tekst. Er moet ingezameld worden op de eerste avond en niets mag tot de morgen blijven. Hierin ligt zowel een geestelijke als een fysieke betekenis.

Op het feest worden de eerste der eerstelingen binnengebracht. Het feest moet dus voorbereid worden. Wij moeten in staat zijn om het feest zodanig te houden, dat een inzameling binnengebracht kan worden. Daarom moet er, volgens de symboliek van de oogsten, iets binnengebracht worden, dat de structuur van het duizendjarig rijk uitbeeldt.

Indien men in de periode van een achtdaags feest, het later binnenbrengt, ontstaat er veel onnodig organisatorisch werk op de Heilige Dag. Dat is het geval als men het op de juiste wijze doet als deel van de oogst. Wanneer wij nu deze wet opnieuw invoeren, en wij zetten het op, wanneer onze Meester komt, dan zullen wij geen geld van de bank halen en dat in een offerschaal doen. Wij zullen zakken graan en dieren meenemen en wij zullen als families onze eerste vruchten brengen op het daartoeaangewezen feest en wij zullen ze binnenbrengen en aan de priesters geven, de nieuwe Levieten.

Sommigen van ons zullen fysieke koningen zijn, een priesterschap, dus voor de jongeren ligt hierin een grote boodschap en zegening. Te vaak heb ik gehoord, hoe wij weggevoerd zullen worden, naar Petra of ergens anders heen, en dat wij geestelijke wezens zullen zijn. En de kleine kinderen dan denken: hoe zit het nu met ons? Ik ben niet gedoopt, ik ben niet oud genoeg. Aan de jongeren wordt zelden verteld dat zij koningen en priesters zullen zijn. De kinderen zullen de leiders van deze fysieke wereld worden, in de grote oogst, de grote Inzameling. Zij zijn deel van de korban van de Inzameling.

Dit alles zal gebeuren aan het begin van het Millennium, zodat iedereen erbij is en de oogst groot is. Het moet op de eerste avond gedaan worden omdat de Levieten alles moeten organiseren. Het wordt in de avond gegeven zodat het volk en de Levieten ervan kunnen eten. Het is een zaak van distributie. Wij zullen niet de penningmeester morgen naar de bank moeten sturen om de reserves van het laatste jaar op te nemen. U hoeft niet op te nemen van de graanoogst van het vorige jaar, behalve in de Sabbatsjaren. Het is een fysieke oogst en wij moeten leren om ons erop voor te bereiden. Wij moeten op deze manier gaan denken om er zeker van te zijn dat deze mensen erop worden voorbereid, en dat zij weten, wat er gebeurt.

Wanneer de volken niet het feest houden, moet u ervoor zorgen, dat zij geen regen op de juiste tijd krijgen. Dat is de belofte uit Zacharia 14:16-19. Als zij niet naar Jeruzalem komen om het feest te vieren, of niet hun vertegenwoordiging sturen, dan moeten wij deze volken de regen onthouden. Sommigen van ons zullen gesteld zijn over volken. Wij zullen het zelfde werk moeten doen, dat de demonen hadden moeten doen. Wij moeten ervoor zorgen dat al deze dingen gebeuren. Wij zullen de volgorde van deze activiteiten regelen duizend jaar lang en wij zullen geoordeeld worden, hoe goed of wij dit gedaan hebben. Wij zullen door Jezus Christus geoordeeld worden, hoe goed of wij dit doen. Wij zullen verantwoording moeten afleggen aan Messias, maar in het bijzonder zullen de demonen geoordeeld worden naar hoe goed of wij ons werk zullen doen. Wij zullen de maatstaf worden waarmee zij gemeten zullen worden; precies zoals Jezus Christus de maatstaf werd, waarmee Satan gemeten werd tijdens de verzoeking in de woestijn. Door hetgeen Christus in zijn leven deed, in zijn bediening, stelde hij de maatstaf. Daarom wordt gezegd Satan is geoordeeld. Satan was de enige die geoordeeld werd. Alle overige demonen moeten nog geoordeeld worden tegenover hun gelijken: en dat zijn wij. Wij zijn de gelijken van de demonen en zij worden op dezelfde wijze geoordeeld. Satan werd geoordeeld naar de maatstaf van Jezus Christus. De demonen worden geoordeeld naar de maatstaf van ons.

De oogst van de inzameling is kenmerkend voor onze taak. Daarom moeten wij ons erop concentreren. Op de avond van Inzameling moet die oogst bij ons in het brandpunt staan. Er is geen oogst op de Laatste Grote Dag, omdat ons werk gedaan wordt vanaf de Inzameling tot aan de Laatste Grote Dag. De Laatste Grote Dag is de opstanding. Wij zullen de opstanding en het oordeel afzonderlijk behandelen. Er is geen oogst die begint vanaf het oordeel. Het oordeel is de slotfase van het proces. Wij zullen dan toewijzen en organiseren. Dit is de werking van de oogst en deze heeft een geestelijke betekenis.

Daarom is er driemaal per jaar oogst. Dit begrip wordt extra benadrukt omdat wij niet kunnen groeien, tenzij wij de dingen op die wijze doen, zoals de Bijbel zegt dat zij gedaan moeten worden. Anders kunnen wij niet fysiek of geestelijk de volgende stap doen.

Sommige Gemeenten zeggen "O ja, de Bijbel zegt dat wel, maar wij maken er een eigen regel van. Wij gaan zeven offeranden per jaar houden, omdat dit meer geld in de knip oplevert, en wij hebben het recht om administratieve regels vast te stellen."

Maar dit is niet een administratieve regel. Dit is een gebod van God! Aan ons gegeven door Jezus Christus. Wij maken geen administratieve regels over de wet. Geen titel of jota van de wet zullen voorbijgaan totdat alles is vervuld. Wat wij moeten doen is gelovig gehoorzamen. Wanneer wij eenmaal alles op de juiste plaats stellen, zal kennis en begrip in ons verstand toenemen, en in die van onze deelgenoten. Sinds wij voor de eerste maal het Pascha op de juiste wijze hielden, begonnen wij met grote sprongen in kennis te groeien. U zult daardoor bij gesprekken of discussies met mensen uit andere Gemeenten Gods merken, dat er een kloof in begrip is ontstaat tussen hen en u. Velen van u zijn veel verder in geest en kennis van de waarheid. Het is niet dat zij de Geest verliezen, maar omdat zij niet volgens de waarheid handelen (wanneer u niet volgens de waarheid handelt, wordt u ook de geest ontnomen). Zij gaan niet alleen achteruit - u gaat vooruit in de Geest. Voortdurende studie brengt nieuwe openbaring voort. Als wij toepassen wat wij weten, dan wordt ons de volgende stap tot begrip gegeven.

Deze oogsten zijn de sleutels om de geestelijke activiteiten te begrijpen die gebeuren in het Millennium. Wij gaan de wet toepassen: heel de wet. Alles wat Messias, als de Engel van Jehovah op Sinai, aan Mozes gaf, zal opnieuw ingesteld worden in absoluut vertrouwen, en wij zullen het doen.

Christus gaf Mozes geen slechte kaart. Dat is wat het hedendaagse Christendom zegt. Zij zeggen dat het allemaal goed was voor Israël, en dat de wet voor de Joden was. Het hedendaagse Christendom zegt is dat zij de wet veranderen, en dat de Joden slechte kaarten hebben. Zij zouden een orde van wet en een systeem hebben, dat niet helemaal goed was, en nu weet men het op de een of andere manier beter. Het wezen van de zaak is dat Christus een volmaakt systeem aan Mozes gegeven heeft, waardoor deze planeet bestuurd kan worden en zo al een duizendjarige ordening van vrede voortbrengen. Indien heel de wereld door Israël bekeerd zou zijn, als Israël het geloof bewaard had en niet achter vreemde goden aangegaan was, en niet gefaald had, dan zou hun invloed op de wereld verbazingwekkend geweest zijn. Er zou dan nu geen oorlog meer op deze planeet zijn. De planeet zou nu niet stervende zijn. Maar zij hebben hun geloof niet bewaard, Zij hebben hun werk niet gedaan. Zij legden voortdurend de wet terzijde en verloren het inzicht wat de oogsten betekenden. Zij hielden zelfs eeuwenlang het Loofhuttenfeest niet meer. De feesten werden opnieuw ingevoerd door Nehemia, en zij worden opnieuw ingevoerd door Ezechiël (hij spreekt over het herstel). Ezechiël sprak met het oog op het millennium, maar het wordt aan Ezechiël toegeschreven, omdat hij deze organiseerde. Zij deden het waarschijnlijk ook. Het volk stond daar toen Nehemia en Ezra de Tempel opnieuw organiseerden, en de stad Jeruzalem opnieuw beveiligden. Zij vonden het boek der wet en zij lazen het en zij waren in tranen. Het hele volk stond voor de priesters en zij luisterden naar de wet die gelezen werd. Er was een verordening om elk Sabbatsjaar de wet te lezen. Vaak doen de Gemeenten Gods dit niet.

In het laatste Sabbatsjaar (1991/92) werd in geen enkele Gemeente op deze planeet de wet gelezen. Maar de wet zal gelezen worden in het sabbatsjaar 1998-9. Op het Loofhuttenfeest 1998 zullen wij de wet lezen. En het zal in geloof gedaan worden.

Zoals hiervoor vermeld is, worden wij hechter als groep. God is met ons bezig totdat wij gereed zijn. Als wij geestelijk niet recht oor zee zijn, zal God ons de kansen ontnemen. Wij zullen niet tot groten getale groeien zolang wij niet klaar zijn. God zal volgens Zijn plan toevoegen. Alles wat wij kunnen doen is naar waarheid spreken. Het is onze taak om geestelijk te ontwikkelen en te groeien zodat wij ons op deze oogst kunnen voorbereiden. Wij worden geoefend, wij zijn soldaten, als u wilt. Wij zijn het leger van God, en worden geoefend tot een fase waarop wij bruikbaar kunnen zijn: waar wij werkelijk met Jezus Christus kunnen standhouden. Zoals wij uit de inhoud en structuur van het Feest zullen zien, zal dit niet gebeuren met iemand die er het gemak van neemt.

Het Millennium komt niet in een rustige en vreedzame staat. Wij moeten dat begrijpen en erop voorbereid zijn. Deze geestelijke betekenis van Inzameling is belangrijk om de tijden te begrijpen.

 

q